TYGODNIK OGRÓDKOWY Nr 22

27 lipca 2008 r.

Dzisiaj wspomniany przed tygodniem reportaż, a raczej reportażyk, z ogrodów w Zielonej Górze. Działa tam Koło zrzeszające miłośników roślin ogrodowych.

Wszystkie odwiedzane ogrody znajdują się w osiedlu Jędrzychów na obrzeżach południowej części miasta.

Pierwszy ogród to państwa Danuty i Augustyna Piwko. Praktycznie sąsiaduje z podmiejskim lasem. Kawałeczek tego lasu w postaci dwóch ogromnych sosen znajduje się w tym ogrodzie. Drzewa te są piękne, ale przysparzają gospodarzom wiele kłopotów poprzez odwadnianie dużego obszaru, ale i zasypywanie go milionami opadających igieł. Tutaj na marginesie pewna uwaga - należy się zastanowić przy sadzeniu drzew, jakie one będą duże w przyszłości, ponieważ mogą nam sprawić kłopot. Polskie prawo jest takie, że drzewa nie można samowolnie usunąć. U państwa Piwko drzewa te już były w ogrodzie przy obejmowaniu działki i nie mogli na to nic poradzić.

 Ogród ma część przeznaczoną dla roślin cieniolubnych, małe oczko wodne i kilka skalników, które wybudowane są z kilku rodzajów kamieni. Spotkać można łupek serycytowy, wapień krystaliczny i piaskowiec. Widać, że wiele roślin w środowisku stworzonym przez p. Piwko bardzo dobrze się czuje. Jest też tylko maleńki trawnik, bo przecież miejsce jest potrzebne na ciekawsze rzeczy.

Ogród przed domem, widoczny obrośnięty pień dużej sosny

Za domem są piękne skalniaki

W ogrodzie akcentami są piękne korzenie

Ten skalniak na skarpie to pewnie miejsce odzyskane na rośliny górskie

Ogród za domem - widoczne piękne pnącza

Różne poziomy uzyskane przy wykorzystaniu drewna

Kamienna ścieżka z boku domu

Źródełko ukryte wśród roślinności

W ogrodzie widać wiele ciekawych pomysłów na sadzenie roślin - to jeden z przykładów

Alium flaum czyli czosnek złocisty

Po wizycie w ogrodzie wydaje się, że pani Danusia bardziej zajmuje się roślinami, a pan Augustyn urządzaniem ogrodu. Państwo Piwko na temat swojego ogrodu prowadzą blog:

http://gudan-ogrodprzydomowy.blogspot.com/

W galerii ogrodów niniejszej strony internetowej można zobaczyć więcej zdjęć i to nieco lepszej jakości.

Drugi ogród, jaki miałem przyjemność zwiedzić, należy do Państwa Aleksandry i Jarosława Judzińskich. Ma dopiero 5 lat, ale wiele roślin robi wrażenie starszych, widocznie warunki stworzone przez gospodarzy bardzo im odpowiadają. W ogrodzie jest kilka skalniaków, trawnik, miejsce na rodendrony. Z wyższych partii spływa wąski strumyk w dolnej części poszerzający się na tyle, że trzeba było przez niego przerzucić mostek.

Widok ogólny na ogród i dom

A tutaj widok na ogród z tarasu

Słabo to widać, ale ze szczytu skalniaka wypływa strumyczek...,

...który w dolince znacznie się poszerza.

Takiej pięknej raulii (prawdopodobnie australis) dawno nie widziałem

Piękna grupa lilii azjatyckich

Stawek z liliami wodnymi

Rojniki na kamieniu też urosną i karmią się kurzem oraz rosą, ale Rodohypoxis baurii  to już rarytas trudny w naszych warunkach do utrzymania

Pinus aristata, jeszcze niewysoka, ale zgrabna jak modelka

Astilbe przycupnęło sobie przy skalniaku

Za kilka dni więcej zdjęć z ogrodu Państwa Judzińskich będzie można zobaczyć w Galerii Ogrodów niniejszej strony internetowej.

Trzeci ogród, którego nie fotografowałem, bo już było zbyt późno, należy do pana Zdzisława i pani Elżbiety. Pan Zdzisław Siwicki to straszny zapaleniec i wielki fachowiec od paproci. Jego mała szklarenka to prawdziwe laboratorium biologiczne. Potrafi wyhodować paprocie z maleńkich zarodników. Niestety - żadna nie zechciała u niego zakwitnąć (?!). Ma około 300 gatunków, a od nazw podawanych przez pana Zdzisława może się zakręcić w głowie - jakieś dryopterisy, onokleje, asplenia. Ma paprocie małe (wysokość 2-3 cm) i wielkie. Liście są zielone, ale i srebrne czy czerwonawe, bardziej powycinane lub mniej. Ciekawskim i chcącym poznać dobrze napisane nazwy oraz połączyć je ze zdjęciami polecam stronę internetową pana Zdzisława:

Paprocie Eli i Zdzisława

Sądzę, że w wydawaniu Tygodnika Ogródkowego mogą teraz nastąpić przerwy, ponieważ coraz mniej roślin wygląda interesująco. Jeszcze troszkę lilii, a potem zimowity i krokusy jesienne. Tak, tak, mamy upały, ale jesień zbliża się nieuchronnie, już za kilka tygodni odczujemy krótsze dni i chłodne ranki. Ale też nadchodzi ciekawy czas - zakupów roślin , szczególnie cebulowych.

 To zdjęcie otrzymałem od pana A. Pacana już po opublikowaniu tygodnika. Bardzo dziękuję. Przedstawia ono Jego Raulię, na dodatek kwitnącą. To nawiązanie do wzmianki o Raulii u pp. Judzińskich.

Jeśli ktoś z Czytelników Tygodnika chciałby wstawić do niego jakieś ciekawe zdjęcia, szczególnie nawiązujące do poruszanych tematów, proszę o kontakt.